ที่จริงเรื่องที่ผมจะเขียนถึงต่อไปนี้ ไม่ใช่ที่มาของปัญหาเฉพาะในสังคมม้งเราเท่านั้น หากแต่เป็นสาเหตุหลักๆ ของปัญหาวัยรุ่น และปัญหาอาชญากรรมทั่วโลกเลยก็ว่าได้ ตามที่สองนักเศรษฐศาสตร์อย่าง Steven D. Levitt และ Stephen J. Gubner ได้เขียนเอาไว้ในหนังสือของพวกเค้า ที่ชื่อ “Freakonomics” หรือชื่อไทยว่า “เศรษฐพิลึก” ซึ่งเป็นการลบล้างความเชื่อในแบบเดิมๆ ด้วยหลักการทางเศรษฐศาสตร์ิ
จากที่ผมได้เขียนเอาไว้ในหัวข้อ “ม้ง และโครงสร้างครอบครัวที่ซับซ้อน” บวกกับบทความของพี่ โดมดอย ในหัวข้อ “เธอตาย เพราะอายฉัน” เมื่อนำมาปะติดปะต่อเข้ากับสิ่งที่นักเศรษฐศาสตร์ทั้งสองท่านได้พูดเอาไว้ ทำให้ผมคิดว่านี่แหละ คือ ที่มาของปัญหาวัยรุ่นม้งในปัจจุบัน
นักเศรษฐศาสตร์ทั้งสองท่านได้กล่าวเอาไว้ว่า ลูกที่เกิดในครอบครัวที่พร้อมกว่า ย่อมมีแนวโน้มที่จะเป็นอาชญากรน้อยกว่าลูกที่เกิดในครอบครัวที่แร้นแค้น นั่นคือความพร้อมในการมีลูก ส่งผลต่อการลดลงของปัญหาอาชญากรรมได้มากกว่าปัจจัยอื่นๆ ไม่ว่าจะเป็นสภาพเศรษฐกิจ การบังคับใช้กฏหมาย หรือแม้แต่จำนวนของเจ้าหน้าที่ตำรวจก็ตาม
โดยนักเศรษฐศาตร์ทั้งสองท่านได้ชูเรื่องกฎหมายอณุญาตให้ทำแท้ง ว่าเป็นหัวใจที่ก่อให้เกิดการลดลงของปัญหาอาชญากรรมอย่างน่าทึ่งในประเทศสหรัฐอเมริกา นั่นหมายความว่าเมื่อมีกฎหมายอณุญาตให้ทำแท้ง ก็จะเปิดโอกาสให้ผู้หญิงที่ตั้งครรภ์แต่ยังไม่พร้อมที่จะรับภาระเลี้ยงดูลูกในครรภ์ที่กำลังจะเกิดมา ผู้หญิงคนนั้นก็สามารถที่จะทำแท้งได้ ในทางตรงกันข้ามหากกฎหมายไม่อณุญาตให้พวกเธอทำแท้ง ลูกที่ลืมตามาดูโลก อาจได้รับการเลี้ยงดูที่ไม่ดีพอจากผู้เป็นแม่ที่ไม่มีความพร้อม และสุดท้ายเมื่อเด็กคนนี้โตขึ้น อาจก่อปัญหาให้กับสังคมได้ในที่สุด
ประเด็นที่ผมต้องการสื่อไม่ใช่เรื่องของการทำแท้ง หรือเรียกร้องกฎหมายอณุญาตให้ทำแท้ง แต่ผมต้องการที่จะพูดถึงในเรื่องของความพร้อมในการมีลูก (ทั้งในแง่ของเวลา และจำนวนบุตร) และการวางแผนครอบครัว
ปัจจุบันเราอาจมองเห็นการเปลี่ยนแปลงในเรื่องของการมีลูกมาก แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าการเปลี่ยนแปลงดังกล่าวจะเกิดขึ้นในทุกพื้นที่ ชุมชนม้งบางแห่งยังคงมีลูกหลายคน ตามแต่ความรู้ และความเจริญจะเข้าไปถึง ชุมชนม้งที่ยังคงใช้แรงงานในพื้นที่เป็นหลัก (ใช้ชีวิตอยู่กับไรกับสวน) ก็อาจจะยังมีลูกหลายคน แต่สำหรับครอบครัวม้งที่ต้องทำมาหากินอยู่ในเมืองใหญ่ อาจจะมีบุตรแค่คนหรือสองคนเท่านั้น
สำหรับครอบครัวม้งที่ยังคงมีลูกหลายคนนั้น ไม่ใช่ว่าพวกเค้าไม่พร้อม หากแต่เป็นความพร้อมตามอัตภาพ หรือตามสภาพของความเป็นอยู่ และที่สำคัญเป็นเพราะการขาดความรู้ในเรื่องของการวางแผนครอบครัว หรือรู้แต่อาจไม่ได้ให้ความสำคัญ เพราะมองไม่เห็นความจำเป็น เนื่องด้วยว่าชีวิตในถิ่นทุรกันดารนั้น คุณไม่จำเป็นต้องแข่งขันกันด้านเศรษฐกิจอะไรมากมาย อีกทั้งแรงงานในครอบครัวถือเป็นสิ่งสำคัญ
เมื่อเรายังคงมีลูกมาก การเลี้ยงดูย่อมไม่ดีพอ ที่สำคัญคือดูแลได้ไม่ทั่วถึง ย่อมมีโอกาสสูงที่ลูกๆ จะไปยุ่งเกี่ยวกับสิ่งที่ไม่ดี รวมไปถึงเรื่องของการชกต่อย ทะเลาะวิวาท ดังนั้นจึงมีความจำเป็นที่ม้งเราต้องให้ความสำคัญ และจริงจังกับเรื่องนี้ หากพี่น้องม้ง (องค์กร หรือชมรม) กลุ่มใดที่มีแนวคิดในการเข้าไปพัฒนาม้งในถิ่นทุรกันดาร ผมก็อยากจะฝากรณรงค์ในเรื่องของ “การวางแผนครอบครัว” ด้วย ไม่ใช่แค่ไปแจกของ หรือสร้างห้องน้ำให้เค้า เพราะสิ่งสำคัญในระยะยาวคือ ความรู้ ไม่ใช่วัตถุ
ผมอยากให้ความเห็นอย่างนี้ครับ
ว่าการวางแผนครอบครัวมากยากมากแล้วหละครับ
เพราะเด็กสมัยนี้เริ่มมีความรักเมื่อมีอายุน้อยลง
ผมเองก้ยอมรับว่าผมเริ่มเที่ยวบ้านในตอนกลางคืนของ
เพื่อนผู้หญิงตอนอยู่ป.6ดังนั้นการวางแผนครอบครัวผมว่ามันยากขึ้น
แต่หากสอนวิธีป้องกันการมีลูก มันง่ายกว่าหรือเปล่าครับ
เพราะการวางแผนครอบครัวมันอาจซับซ้อนไป
จนพี่น้องม้งที่อยู่ในที่กันดารไม่เข้าใจ
แต่หากวิธีป้องกันอาจเข้าใจง่ายกว่ามั้ง
ส่วนเรื่องการที่ว่าลูกผู้ดีมีอันจะกินมีโอกาสเป็นอาชกรน้อยนั้น
ผมเห็นด้วยครับเพราะเค้ามีโอกาสในการเสวงหาสิ่งดีๆๆให้กับตัวเอง
มากจนแทบไม่ต้องเอาชีวิตไปเสี่ยงกับเรื่องราวที่ร้ายแรง
ส่วนลูกคนจนมีโอกาสน้อย แต่คนมันต้องดื่มต้องกิน
มันก็เลยทำให้ต้องดิ้นรนทุกวิถีทาง
และให้ทุกวิธีการในการให้ชีวิตอยู่รอด
แม้กระทั่งเอาตัวเองไปเสี่ยง
เอาง่าย..คนสองคน อีกคนหนึ่งชื้อไก่ย่างให้สุนัขกิน
แต่อีกคนหนึ่งอดมื้อกินมื้อรอเศษอาหารที่เขามาทิ้งถังขยะ
ถามว่าความรู้สึกของคนที่ชื้อไก่ย้างให้สุนัขกิน
กับคนที่กินเศษอาหารที่เหลือจากคนอื่นแล้วกำลังมอง
ดูเหตุการณ์ที่สุนัขกินไก่ย่าง
ผมถามว่าความรู้สึกของ2 คนนั้นมันต่างกันไหม
ผมว่าต่างกันสิ้นเชิง
ดังนั้นคนมีโอกาส คือ อนาคตของชาติ
ส่วนคนไม่มีโอกาสถ้าเขามีโอกาสเขาอาจทำได้ดีกว่าทุกคน
แต่ตอนนี้เขาต้องหาโอกาสให้กับตัวเองก่อน
คุณ คนหลงทาง การวางแผนครอบครัวจะหมายรวมถึงตั้งแต่ การวางแผนมีลูกเมื่อพร้อม การวางแผนคุมกำเนิด
ส่วนเรื่องของแม่ที่มีความพร้อมนั้น ไม่ได้หมายความว่าแม่หรือผู้หญิงคนนั้นมีอันจะกิน หรือเป็นผู้หญิงที่ร่ำรวย ความไม่พร้อมในที่นี้ เช่น ต้องไม่เีรียนหนังสืออยู่ ต้องไม่ใช่ท้องโดยไม่มีพ่อ อะไรประมาณนี้ครับ
สำหรับความรวยความจนนั้น คือปัจจัยทางเศรษฐกิจ ซึ่งทุกคนทราบกันดีอยู่แล้วว่าเป็นปัจจัยพื้นฐาน ที่ส่งผลต่อการเพิ่ม หรือลดของปัญหาอาชญกรรม
Pretty cool post. I just stumbled upon your blog and wanted to say
that I’ve really liked browsing your blog posts. In any case
I’ll be subscribing to your feed and I hope you post again soon!
ปัญหาที่เกิดในสังคมม้ง ส่วนใหญ่จะเกิดจะการวางแผนที่ผิด ความไม่รู้ ไม่เข้าใจปัญหาที่เกิด
ผมคิดว่าที่กล่าวมาข้างต้นนั้นดีมาก แต่ถ้าจะให้ดีเราควรที่จะสอนแนวการป้องกัน และความรู้กี่ยวกับการมี sex ให้กับกลุ่มวัยรุ่นม้งของเรา เนื่องจากว่าวัยรุ่นของเราขาดความรู้ความเข้าใจในเรื่อง sex อีกมาก ต้องขออภัย ณ. ที่นี้ด้วยหากกล่าวบางถ้อยคำออกไปไม่สุภาพ
ผมเห็นด้วยกับพี่นะ เเต่ว่าทุกคนที่เกิดมาย่อมไม่เหมือนกันอยู่เเล้วตอนที่อยู่ในท้องเเละเมื่อเกิดมาทั้งสังคม สิ่งเเวดล้อม การคบเพื่อน เเละพฤติกรรมของเเต่ละคน
ไม่มีใครที่จะบังคับคนอื่นได้หรอกมีเเต่คนที่เป็นผู้ใหญ่ต้องให้คำเเนะนำไม่ใช่ไปบังคับคนอื่นว่าต้องทำอย่างนี้อย่างนั้ ทุกคนย่อมไม่ชอบ ผมอย่าให้ทุกคนคิดว่า ขณะตัวเองยังทำไท่ได้อย่างที่ตัวเองว่าไว้เลย เเล้วลองคิดว่าคนอื่นละ…….. อ่านมาจะหนังสือ
ความคิดเดิม ๆ ยังไม่เปลี่ยน หวังเพียงว่ามีลูกมากเพื่อใช้งาน มีญาติพี่น้องมาก ๆ เข้าไว้ เพื่อให้คนอื่นเกรงใจว่ามีญาติพี่น้องมาก แต่คุณภาพไม่ค่อยมี
อยากให้เปลี่ยนความคิดใหม่ โดยเฉพาะในกลุ่มปัญญาชนของม้งเรา ควรประพฤติเป็นตัวอย่าง ให้ข้อคิดกับกลุ่มผู้ไม่มีโอกาสรับการศึกษา ได้เห็นและรู้ เช่น มีลูกน้อยคน (๑-๓ คน)แต่มีคุณภาพ เช่น มีการศึกษาที่ดี มีสภาพความเป็นอยู่ที่ดี (ลูกไม่อด ๆ อยาก ๆ เพราะมีลูกน้อยคน)ชีวิตม้งก็จะเปลี่ยนไปในทางที่ดีครับ
ีีี่้้ถ้ามีการอบรมเรื่องเพศศึกษาให้กับม้งเราก็คงจะดี จะใด้ไม่มีเด็กผู้หญิงที่อายุต่ำกว่า 15 ท้องโดยไม่มีพ่อเพราะไม่มีความรู้
เพราะเรา ไม่มีความรู้เรื่องเพศเลย ตั้งแต่โตมา ยังไม่เคยเลย
ทางออกที่ง่ายที่สุดคือกลับไปพิจารณาทางเข้า
For this situation, I think we should focus on education, I mean we should encourage our young Hmong ( both boy and girl) to study. If we have higher education, then we know dos and don’t about human being (social).
Juu
Dr. Moua Teng, welcome to our Hmong community. Did you use the translation tools or you can understand Thai, your answer will help us to improve Hmongasia.com
You’re right educational is our priority to be improved.
จริงๆแล้วพวกเราๆท่านทั้งหลายก็เป็นเช่นที่กล่าวมาทั้งหมดไม่ใช่หรือ และที่สำคัญเราต้องรู้จักตัวเองก็คงเพียงพอแล้ว
การให้ความรู้เรื่องการวางแผนครอบครัวเป็นสิ่งสำคัญยิ่ง เพราะปัญหาวัยรุ่นก็มาจากครอบครัว ครอบครัวที่มีการวางแผนที่ดีจะช่วยให้ป้องกันดูแลและช่วยให้เขาเลี้ยงดูลูกๆของเขาให้อยู่ในกรอบในทางที่ดีได้
ในตอนนี้ผมคิดว่าคนส่วนใหญ่ก็ได้รับการศึกษาอย่างน้อยก็ขั้นพื้นฐานแล้วโดยเฉพาะหมู่บ้านที่มีโรงเรียน ดังนั้นการวางแผนครอบครับก็ไม่น่าจะเป็นเรื่องที่เข้าใจยาก
เศรษฐกิจก็มีผลต่อปัญหาเหมือนกัน แต่ผมคิดว่าครอบครัวที่เข้มแข็งก็สามารถที่จะสอนลูกหลานของเขาให้อยู่ในกรอบในทางที่ดีได้ สอนให้ไม่เป็นขโมย สอนให้รู้จักประหยัด……..
วัยรุ่นเป็นวัยที่อยากรู้อยากลอง โดยเฉพาะเรื่องเพศ การคบเพื่อนก็มีผลต่อพฤติกรรมของเขาเช่นกัน สื่อต่างๆที่เข้ามาทำให้วัยรุ่นได้เรียนรู้อย่างรวดเร็ว และวัยรุ่นก็มักจะเรียนรู้ในทางที่ไม่สร้างสรรค์
การสอนให้รู้จักกันป้องกันนั้น ผมคิดว่านั่นเป็นวิธีที่ผิดอยู่ มันเป็นการป้องกันที่ปลายเหตุ ไม่สามารถช่วยลดปัญหาที่เกิดขึ้นได้ การป้องกันที่ดีคือการสร้างภูมิคุ้มกันให้เขารู้จักควบคุมตัวเขาเอง โดยการสอนจากผู้ปกครอง การอบรมต่างๆ
ขอสวัสดีพี่น้องทุกท่านดีใจมากที่พบเวบพี่น้องม้งผมเองไม่ใช่ม้งแต่มีแฟนเป็นม้งดีใจมากผมเองก็มีลูก
และก็เป็นเชื้อสายม้งจากการใช้ชิวิตอยู่กับแฟนและได้ไปเยี่ยมญาติทางแฟนผมเห็นการเลี้ยงลูกของลูงน้าจะเป็นไปอย่างไกล้ชิดเปิดเผยปัญหามนครอบครัวให้ซึ่งกันและกันมีการให้กำลังใจมากใช่แต่พ่อแม่ลุงป้ญาติทุกคนเป็นครอบครัวใหญ่ผมเองรูสึกตื้นตันใจมากแต่ก็มีหลายสังคมครอบครัวที่น่าป็นห่วงในยุคสังคมปัจจุบันเทคโนโลยี่เข้าถึงทุกซอกทุกมุมของโลกแม้กระทั้งกรรมกรชาวไร่ชาวนาก็มีเครื่องมือสื่อสารใช้กันทีวีเครื่องเสียงทุกอย่างคือการชักจูงแต่มันอยู่ที่ว่าเราจะควบคุมตัวเองดีแค่ใหนนั้นคือปัญหามันจึงทำให้หลาย ๆอย่างเปลี่ยนไปแม้กระทั้งคนเราเองโดยเฉพาะวัยรุ่นครอบครัวเองเป็นสิ่งสำคัญสำคัญมากเราจะให้ความสำคัญเฉพาะสนใจเขาอย่างเดียวไม่พอต้องคอยเป็นเพื่อนเขามีเวลากับเขามาก ๆใส่ใจแม้กระทั้งเรื่องเล็กน้อยในตัวเขา และสอนเขาให้รู้จักคิดคิดในสิ่งที่สร้างสรรช้า ๆอย่างเร่งรีบให้โอกาสเขาในการแสดงความคิดเห็นในสังคมครอบครัวเรา
ตามควาคิดเห็นของผม ผมคิดว่าปัญหาที่คนม้งพบในปัจจุบันไม่ใช่เฉพาะในเรื่องของการวางแผนครอบครัว ปัญหาการชกต่อย ปัญหาความยากจน ปัญหาการศึกษา ปัญหาตกงาน ปัญหาสุขภาพ ปัญหาสาธารณสุข ปัญหาการแต่งงานก่อนวัยอันควร และ ป้ญหาความร่วมมือในสังคมต่างๆมากมาย ทุกอย่างที่กล่าวมานี้เกิดมาจากปัญหาทางประวัติศาสตร์ของม้งเอง
ถ้าใครสนใจในคำตอบ เมลล์หากัน หรือ MSN หากันก็ได้ มีเรื่องคุญมากมาย
ปัญหาวัยร่นปัจจุบัน โตเกินอายุก็มีส่วนอยู่มากนะค่ะ ดิฉันว่าเราควรจะช่วยกันป้องกัน และแก้ไขในปัญหาที่เกิดมากกว่าที่จะว่าเด็กน่ะค่ะ
ปัญหาวัยรุ่นม้งนี่ผมว่ามันหนักขึ้นทุกวันๆๆ
ผมมาเรียนกรุงเทพหลายปี…..เดี๋ยวนี้ที่บ้านผมวัยรุ่นมีปัญหามากกว่าแต่ก่อนมากๆเลย
1.ปัญหาแต่งงานเร็วเกินไป(ไม่พร้อม / ท้องก่อนแต่ง)
2.ปัญหาชกต่อย….
3.ปัญหายาเสพติด…..
4.ปัญหาเรื่องการเรียน(เอาแต่เล่นเที่ยวสนุก)…
5.ฯลฯ
ผมคิดว่าที่อื่นก็คงมีปัญหาไม่ต่างไปจากที่บ้านเกิดของผมนัก…..
ม้งเราจะพัฒนาให้เจริญและมีคุณภาพได้อย่างไร ถ้าเยาวชนของม้งยังทำตัวแย่ๆแบบนี้
ผมไม่เข้าใจว่าแค่คำว่าจิตสำนึกคำเดียวทำไมเยาวชนวัยรุ่นชาวม้งเราถึงไม่มีจิตสำนึก…
ถ้าเรามีจิตสำนึกปัญหาทุกอย่างก็จะหมดไป…..(รู้ว่าอะไรควรหรือมิควรที่จะกระทำ)
หรือเป็นเพราะทุกวันนี้พ่อแม่ตามใจวัยรุ่นมากเกินไป…..เหนื่อยใจกับวัยรุ่นม้ง…จริงๆ
ไม่เข้าจัยเหมื่อนกันว่าทำไมวัยรุ่นสมัยนี้ถึงได้เปลียนไปเยอะเป็นเพราะความจเริญเข้ามามากขึ้นหรื่อได้รับวัฒนธรรมอื่นเข้ามาขึ้นเลยทำให้คนลื่มจิตใต้สำนึกตัวตัวเองอยากให้ม้งวัยรุ่นทุกคนรักกัน