เมื่อม้งเราเริ่มก้าวทันวิวัฒนาการของสังคมออนไลน์ จึงเป็นเรื่องยากที่จะแยกแยะพฤติกรรมเฉพาะ ในเรื่องของการใช้งานอินเตอร์เนตของม้งเราอีกต่อไป ไม่ว่าจะเป็นการเก็บสถิติ การวิเคราะห์ข้อมูลการใช้งาน รวมไปถึงจำนวนผู้ใช้งานอินเตอร์เนต
ที่พูดอย่างนี้ก็ใช่ว่าที่ผ่านมาเราจะสามารถจับพฤติกรรม หรือข้อมูลการใช้งานเหล่านั้นได้ เพียงแต่ที่ผ่านมาชุมชนออนไลน์ของม้งเรามีอยู่น้อย การใช้งานจึงกระจุกอยู่ไม่กี่เว็บไซต์ ฉะนั้นการคาดเดาหรือประมาณการการใช้งานจึงยังพอทำได้
พฤติกรรมการใช้งานอินเตอร์เนตของม้งเราในอดีต น่าจะเป็นในเชิงอนุรักษ์นิยม (และชาตินิยม) กล่าวคือ เมื่อเรามีเว็บไซต์ม้ง เราก็จะช่วยกันสนับสนุนด้วยการเข้าใช้บริการ พยายามมีส่วนร่วม สร้างความอบอุ่นเสมือนเป็นบ้านของตนเอง เรื่องเนื้อหาหรือการพูดจาก็มักจะเป็นไปในเชิงอนุรักษ์ เช่นว่าต้องอนุรักษ์วัฒนธรรม พูดเรื่องขนบธรรมเนียมประเพณี รวมไปถึงการใช้ภาษา
อีกสาเหตุหนึ่ง ที่ทำให้ในอดีตม้งเราใช้งานอินเตอร์เนตกระจุกอยู่เฉพาะเว็บไซต์ม้ง อาจเป็นเพราะเรื่องของพัฒนาการทางความรู้ คือพื้นฐานการใช้คอมพิวเตอร์และอินเตอร์เนตนั่นเอง แม้ในอดีตโลกอินเตอร์เนตจะไม่ซับซ้อนอย่างทุกวันนี้ แต่นั่นแหละ ตอนนั้นเราเองก็มีพื้นฐานไม่มากพอเช่นเดียวกัน (ที่จะใช้งานอินเตอร์ที่ซับซ้อนอย่างว่า)
ตัวผมเองใช้คอมเป็นตอนเรียนอยู่ชั้นมัธยมต้น พอขึ้นชั้นมัธยมปลายก็ช่วยอาจารย์พิมพ์งานอยู่บ่อยๆ ส่วนการเริ่มต้นใช้งานอินเตอร์เนตนั้น ถือว่าค่อนข้างยาก แต่โชคดีที่มีพี่ชายคอยป้อนคอยสอนอยู่ตลอด (พื้นฐานคอมแทบทั้งหมดได้มาจากพี่ชายคนนี้) ..ที่จริงพี่แกสอนตั้งแต่ตอนมัธยมต้น เรื่องพิมพ์ดีด และการพิมพ์สัมผัส ฟ.ห.ก.ด. ่.า.ส.ว.
อย่าเอาแต่หาเพื่อนออนไลน์ จนลืมเป็นเพื่อนกับคนรอบข้างนะครับ
ปัจจุบันไม่ว่าจะไปเว็บชุมชนไหน (Social Networks) ก็จะเจอม้งเราอยู่เต็มไปหมด ไม่ว่าจะเป็นที่ Facebook.com, Myspace.com, Hi5.com, Twitter.com ยังไม่รวมเหล่าบรรดา Blogger ทั้งหลายใน WordPress.com, Blogger.com นอกจากนี้ยังมี Google Groups และอีกมากมาย
http://twitter.com/hmong คือ ม้งเอเชียเรานี่เอง
เมื่อก่อนผมเองก็มีไอดีของตัวเองตามเว็บไซต์เหล่านั้น แต่มาตอนหลังเริ่มรู้สึกว่าไม่ใหว มันค่อนข้างเสียเวลา และไม่รู้จะใช้หลายที่ไปทำไม (ถ้าได้เงินก็ว่าไปอย่าง..เนอะ)
เห็นม้งเราหลายคนเข้าใจการใช้เว็บชุมชน (Social Networks) เพื่อทำการตลาดออนไลน์ ก็ถือเป็นเรื่องที่น่ายินดี เพราะหากเราใช้เพื่อความสนุกสนานเพียงอย่างเดียวแล้ว สุดท้ายเราอาจเสียเวลาโดยเปล่าประโยชน์ ลองใช้เว็บเหล่านี้ในด้านอื่นบ้าง ..ไม่ได้ให้โชว์ความเอ็กซ์นะ :)
นอกจากการใช้งานเว็บไซต์เป็นแล้ว ผมเองก็อยากแนะนำให้พวกเราได้ทดลองซื้อของผ่านเว็บไซต์ดูบ้าง เพื่อเพิ่มประสบการณ์การใช้งานอินเตอร์เนต เพราะปัจจุบันการซื้อของผ่านอินเตอร์ไม่ใช่เรื่องยาก และไม่น่ากลัวอีกต่อไป เพียงแค่คุณมีบัตร เอทีเอ็ม ธรรมดาสักใบ คุณก็สามารถจับจ่ายใช้สอยผ่านอินเตอร์เนตได้แล้ว ..และแน่นอนว่า เพื่อเป็นการเตรียมความพร้อมสำหรับอีคอมเมิร์ซในไทย (ต่างชาติเค้าไปใกลแล้ว)
แม้เราส่วนใหญ่จะใช้งานอินเตอร์เนตเป็นกัน แต่ผมอยากจะเน้นย้ำเรื่องหนึ่งคือ อีเมล์ ผมอยากให้พวกเราฝึกใช้อีเมล์ให้มีประสิทธิภาพ ..หรืออย่างน้อยก็ใช้งานให้เป็น เพราะผมเห็นบางคนเรียนจบออกมา แต่ใช้อีเมล์ไม่เป็น และมันก็กระทบไปถึงการสมัครงาน
เอาเป็นว่า Social Networks เราใช้ได้ แต่อย่าลืมถามตัวเองว่า เราใช้หลายที่ไปเพื่ออะไร? เราให้เวลากับมันมากเกินไปหรือเปล่า? ..อย่าให้มันกลายเป็นความหมกมุ่นเสียล่ะ
ว่าแล้ว ใครอยากจะหาเพื่อนม้งก็โพสต์ลิ้งค์ของตัวเองได้ที่นี่เลย ..
