เมื่อม้งเราเริ่มก้าวทันวิวัฒนาการของสังคมออนไลน์ จึงเป็นเรื่องยากที่จะแยกแยะพฤติกรรมเฉพาะ ในเรื่องของการใช้งานอินเตอร์เนตของม้งเราอีกต่อไป ไม่ว่าจะเป็นการเก็บสถิติ การวิเคราะห์ข้อมูลการใช้งาน รวมไปถึงจำนวนผู้ใช้งานอินเตอร์เนต
ที่พูดอย่างนี้ก็ใช่ว่าที่ผ่านมาเราจะสามารถจับพฤติกรรม หรือข้อมูลการใช้งานเหล่านั้นได้ เพียงแต่ที่ผ่านมาชุมชนออนไลน์ของม้งเรามีอยู่น้อย การใช้งานจึงกระจุกอยู่ไม่กี่เว็บไซต์ ฉะนั้นการคาดเดาหรือประมาณการการใช้งานจึงยังพอทำได้
พฤติกรรมการใช้งานอินเตอร์เนตของม้งเราในอดีต น่าจะเป็นในเชิงอนุรักษ์นิยม (และชาตินิยม) กล่าวคือ เมื่อเรามีเว็บไซต์ม้ง เราก็จะช่วยกันสนับสนุนด้วยการเข้าใช้บริการ พยายามมีส่วนร่วม สร้างความอบอุ่นเสมือนเป็นบ้านของตนเอง เรื่องเนื้อหาหรือการพูดจาก็มักจะเป็นไปในเชิงอนุรักษ์ เช่นว่าต้องอนุรักษ์วัฒนธรรม พูดเรื่องขนบธรรมเนียมประเพณี รวมไปถึงการใช้ภาษา
อีกสาเหตุหนึ่ง ที่ทำให้ในอดีตม้งเราใช้งานอินเตอร์เนตกระจุกอยู่เฉพาะเว็บไซต์ม้ง อาจเป็นเพราะเรื่องของพัฒนาการทางความรู้ คือพื้นฐานการใช้คอมพิวเตอร์และอินเตอร์เนตนั่นเอง แม้ในอดีตโลกอินเตอร์เนตจะไม่ซับซ้อนอย่างทุกวันนี้ แต่นั่นแหละ ตอนนั้นเราเองก็มีพื้นฐานไม่มากพอเช่นเดียวกัน (ที่จะใช้งานอินเตอร์ที่ซับซ้อนอย่างว่า)
ตัวผมเองใช้คอมเป็นตอนเรียนอยู่ชั้นมัธยมต้น พอขึ้นชั้นมัธยมปลายก็ช่วยอาจารย์พิมพ์งานอยู่บ่อยๆ ส่วนการเริ่มต้นใช้งานอินเตอร์เนตนั้น ถือว่าค่อนข้างยาก แต่โชคดีที่มีพี่ชายคอยป้อนคอยสอนอยู่ตลอด (พื้นฐานคอมแทบทั้งหมดได้มาจากพี่ชายคนนี้) ..ที่จริงพี่แกสอนตั้งแต่ตอนมัธยมต้น เรื่องพิมพ์ดีด และการพิมพ์สัมผัส ฟ.ห.ก.ด. ่.า.ส.ว.
อย่าเอาแต่หาเพื่อนออนไลน์ จนลืมเป็นเพื่อนกับคนรอบข้างนะครับ
ปัจจุบันไม่ว่าจะไปเว็บชุมชนไหน (Social Networks) ก็จะเจอม้งเราอยู่เต็มไปหมด ไม่ว่าจะเป็นที่ Facebook.com, Myspace.com, Hi5.com, Twitter.com ยังไม่รวมเหล่าบรรดา Blogger ทั้งหลายใน WordPress.com, Blogger.com นอกจากนี้ยังมี Google Groups และอีกมากมาย
http://twitter.com/hmong คือ ม้งเอเชียเรานี่เอง
เมื่อก่อนผมเองก็มีไอดีของตัวเองตามเว็บไซต์เหล่านั้น แต่มาตอนหลังเริ่มรู้สึกว่าไม่ใหว มันค่อนข้างเสียเวลา และไม่รู้จะใช้หลายที่ไปทำไม (ถ้าได้เงินก็ว่าไปอย่าง..เนอะ)
เห็นม้งเราหลายคนเข้าใจการใช้เว็บชุมชน (Social Networks) เพื่อทำการตลาดออนไลน์ ก็ถือเป็นเรื่องที่น่ายินดี เพราะหากเราใช้เพื่อความสนุกสนานเพียงอย่างเดียวแล้ว สุดท้ายเราอาจเสียเวลาโดยเปล่าประโยชน์ ลองใช้เว็บเหล่านี้ในด้านอื่นบ้าง ..ไม่ได้ให้โชว์ความเอ็กซ์นะ :)
นอกจากการใช้งานเว็บไซต์เป็นแล้ว ผมเองก็อยากแนะนำให้พวกเราได้ทดลองซื้อของผ่านเว็บไซต์ดูบ้าง เพื่อเพิ่มประสบการณ์การใช้งานอินเตอร์เนต เพราะปัจจุบันการซื้อของผ่านอินเตอร์ไม่ใช่เรื่องยาก และไม่น่ากลัวอีกต่อไป เพียงแค่คุณมีบัตร เอทีเอ็ม ธรรมดาสักใบ คุณก็สามารถจับจ่ายใช้สอยผ่านอินเตอร์เนตได้แล้ว ..และแน่นอนว่า เพื่อเป็นการเตรียมความพร้อมสำหรับอีคอมเมิร์ซในไทย (ต่างชาติเค้าไปใกลแล้ว)
แม้เราส่วนใหญ่จะใช้งานอินเตอร์เนตเป็นกัน แต่ผมอยากจะเน้นย้ำเรื่องหนึ่งคือ อีเมล์ ผมอยากให้พวกเราฝึกใช้อีเมล์ให้มีประสิทธิภาพ ..หรืออย่างน้อยก็ใช้งานให้เป็น เพราะผมเห็นบางคนเรียนจบออกมา แต่ใช้อีเมล์ไม่เป็น และมันก็กระทบไปถึงการสมัครงาน
เอาเป็นว่า Social Networks เราใช้ได้ แต่อย่าลืมถามตัวเองว่า เราใช้หลายที่ไปเพื่ออะไร? เราให้เวลากับมันมากเกินไปหรือเปล่า? ..อย่าให้มันกลายเป็นความหมกมุ่นเสียล่ะ
ว่าแล้ว ใครอยากจะหาเพื่อนม้งก็โพสต์ลิ้งค์ของตัวเองได้ที่นี่เลย ..
ผมกับแฟน รู้จักได้ ก็เพราะการเล่นออนไลน์ด้วยกัน ทั้งๆไม่ได้เจอหน้า แต่ก็สามารถเขียนบอกกล่าวความรู้สึกนึกคิดของแต่ละฝ่ายให้ซึ่งกันและกัน ให้กันได้ และสุดท้ายก็แต่งงานกัน เกือบทุกคนหมู่บ้านม้งที่รู้จักเรา มักจะพูดว่าเนื้อคู่ชีวิตของเรา มาจากการเล่นอินเตอร์เน็ตติดต่อหากัน(ตามภาษาชาวบ้าน)
ไม่เคยมี กับเขาหรอก บอกไว้จ้า
ทั้งฮิห้า(hi5) หน้าหนังสือ(facebook) หรือนกร้อง (twitter)
ที่ของฉัน(myspace) บล็อก(blog)บันทึก ไม่นึกลอง
เรื่องเที่ยวท่อง คะนองเว็บ มันเจ็บใจ
เรื่องของเรื่องก็คือ มันเลยวัยไปนานแล้วฟ่ะ ไม่มีอารมณ์มานั่งดิ๊ด๊าแล้ว เสียเวลาทำมาหาเลี้ยงปากท้อง
เฮ่อ… ชีวิตจริงนี่มันเศร้ายิ่งกว่าละครนัก!!
อีกเว็บที่น่าสนใจครับ
http://www.squidoo.com
ทำเล่นๆนะครับตั้งแต่ปลายปีที่แล้วได้มา $800 กว่าๆ
ทำแค่ 11 lens นะครับ
zoo heev uas Editor tau tuaj tso tej yam muaj nqis li no, xav kom Editor tuaj tso kev qhia txog kev ua lag luag rau hauv no thiab yuav ua cas thiaj yuav mus tau E commerce nrog luag os.
คุณ คนด้อยโอกาส ยินดีด้วยครับ อินเตอร์เนตเป็นอีกหนทางหนึ่งที่จะทำให้เรามีโอกาสรู้จักคนใหม่ๆ และหนึ่งในนั้นอาจเป็นคู่ชีวิตเราก็เป็นได้ ..แต่หลังจากได้พบกันแล้ว ทั้งคู่ต้องลดๆ การหาเพื่อนออนไลน์ด้วยนะครับ เพราะเดี๋ยวจะเจอคนที่ใช่อีกคน :)
คุณ ช.ช้าง พรางตัว สำเนียงคุ้นๆ คงจะคนวัยเดียวกัน ยอมรับว่าอินเตอร์เนตหรืออะไรที่เกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ ค่อนข้างเป็นเรื่องเสียเวลา ฉะนั้นหากมันไม่ก่อให้เกิดรายได้ เราก็ไม่ควรจะเสียเวลากับมันมาก ..แน่นอนว่าวัยสุดเหวี่ยงอาจจะผ่านไปแล้ว แต่ก็เชื่อว่า แต่ละวัยมันก็มีเรื่องสนุกน่าตื่นเต้นของมัน
คุณ somone ผมเองก็เคยใช้ครับ แสดงว่าคุณ somone เป็นคนหาเงินบนอินเตอร์เนต ยินดีที่ได้รู้จักครับ
คุณ Hmong Thov teb koj ua lus Thaib os. เรื่อง e-commerce ส่วนยากของมันจะเป็นเรื่อง “การตลาด” ครับ แต่หากคุณมีเงินทุน เรื่องการตลาดจะกลายเป็นเรื่องง่ายทันที
ส่วนเรื่องของตัวระบบเว็บไซต์นั้น ปัจจุบันทำได้ไ่ม่ยากครับ (สำหรับผมยังยากอยู่บ้าง) ไม่ว่าเราจะทำเว็บของเราเอง หรือใช้บริการจากเว็บ e-commerce อื่น ลองศึกษาเว็บ e-commerce ชั้นแนวหน้าของไทยดูนะครับ ทดลองใช้ฟรีได้ที่ Tarad.com, Weloveshopping.com
ใครติดตรงไหนก็ลองโทรมาคุยกันนะครับ ตรงไหนตอบได้ผมก็จะตอบให้
เป็นเรื่องที่น่ายินดีนะครับที่ม้งเราใช้อินเตอร์เน็ตกันมากขึ้น ในอินเตอร์เน้ตผมบอกได้ว่ามีทุกสิ่งอย่างที่คุณต้องการ อยู่ในอินเตอร์เน็ตหมดครับ ผมก็ใช้ประโยชน์จากอินเตอร์เน็ตหลายอย่างไม่ว่าจะหาข้อมูลทางธุรกิจ ซื้อขายสิ้นค้า ติดต่อสื่อสาร ทำธุรกรรมทางการเงินกับธนาคารหรือฟังเพลงม้งโดยที่ไม่ต้องไปหาซื้อที่ใหน ทำให้ชีวิตเเต่ละวันง่ายขึ้นครับ หรือจะเก็บเรื่องราวที่สนใจในตัวคุณผ่านบล็อกส่วนตัวให้ผู้อื่นได้รับรู้ อย่างผมก็อยู่ใน http://www.hmong21.blogspot.com/มานานเเล้วครับมาเยี่ยมกันได้นะครับ
เพิ่งเริ่มต้นที่ ม้งเอเชียนี่แหละ แต่ก่อนแค่ค้นหาข้อมูลเล็ก ๆ น้อย ๆ จาก พี่กู (เกิ้ล)เท่านั้น แต่พอมาเที่ยวหลาย ๆ บ้านก็ดูว่าโลกกว้างที่เราไปไม่ถึงอยู่ที่ปลายนิ้วเรานี่เอง ขอบคุณ ม้งเอเชียที่เปิดบ้านให้ได้เข้ามาเยี่ยม มาพัก และ มีโอกาสรู้จักหลาย ๆ คน ขอบคุณจริง ๆ